අනියත බිය හා වෛද්‍ය සේවය

 පින්තූරය  calibermag.org එකෙන්

ඔබ කුමන හෝ දෙයකට බියවී තිබෙනවද ? උත්තරය නෑ කිය කියනවා නම් එය විය නොහැක්කක්. අපි හැමෝම කුමක් හෝ දෙයකට බය වී තිබෙනවා. නැත්නම් ඒ බය හිතෙ තබාගෙන ඉන්නවා. සමහරු ලෝකයට නොපෙන්නුවට හිත ඇතුලෙ ඒ බය හිරකරගෙන ඉන්නවා. ඔය ලොකු ව්‍යාපාරිකයො , මැති ඇමති ගොල්ලො කොච්චර බලය තිබුනත් අනුන්ගෙන් ආරක්ශාව හොයන්නෙත් ඔය බය හන්දනේ.
…
…ඒ උනාට මම අද කියන්නෙ ඔය එක එක්කෙනාගෙ බය ගැන නෙමෙයි. මගේ හිතෙ පැලැපදියම් වෙලා තියන බය ගැන. සමහර විට මෙය අනියත බියක් යැයි ඔබ කියන්නට පුලුවන්. ඒත් මේ නියත හෝ අනියත බිය මගේ හිතෙ නිරන්තරයෙන්ම තිබෙන්නක්.
මගේ හිතෙ තිබෙනවා ඔය අනියත කියන මට්ටමේ බිය දෙකක්. මම අනියතයි කියල කියුවෙ මේ බිය ඔබට ඇති නොවන්නක් නිසා යැයි හිතන්නකෝ.

පලවෙනි එක තමයි ගුවන් ගත වීමට තියන බය. ඒකට හේතුව තමයි අපි පොළවෙ පය ගහලා ඉන්නකොට අපිව කිසිම කෙනෙකුට වට්ටන්න හැකියාවක් නෑ මොකද වැටෙන්න තැනක් නෑ. අපි ඉන්නෙ මහ පොළවේ . අපි ඉපදුන පොළවේ. අපිට අයිති පොළවේ.

 මේ ගැන පසුවට කතාකරන්න ඉඩ තබලා මගේ හිතෙ තිබෙන අනිත් බය ගැන කියන්නම්. මේ ගැන ලියන්න සෑහෙන දවසක සිට උත්සාහ කලත් අද වනතුරු මෙ ලිපිය මා නොලිව්වේ අත්දැකීමක් සමගම මෙය ඔබ වෙත ලියන්නට මට අවකාශ ලැබෙන දිනයක් උදාවන බව දන්නා නිසාවෙනි. ඔන්න අද ඒ දවස.
…
පහු ගිය දවස් කීපයේ මට බ්ලොග් කියවන්න ලියන්න කමෙන්ට් කරන්න අවස්තාවක් උදා උනේ නෑ. මා කාර්‍ය බහුලයි කියලා කලින් පොස්ටුවේදි කියුවේ.දින කීපයකට අතර්ජාලයට එබෙන්න නොලැබෙන නිසා. හේතුව සුලු ශල්‍යකර්මයකට රෝහල් ගතවීමට සිදුවන බව දන්න නිසා.

මගේ තිබුන දෙවන බය ඔන්න ඕක.ශල්‍ය කර්මයකට මුහුන දීම නොව. පෞද්ගලික රෝහලකට නේවාසිකව ඇතුල්වීමට තිබෙන බය. පෞද්ගලික රෝහලකට ඇතුලු වූ සැනින් එම ශල්‍ය කර්මය කල හැකිව තුබුනත් මගේ අනියත බිය එයට හරස් වුනා මාස දෙකකට ආසන්න කාලයක් කලුබෝවිල ශික්ෂන රෝහලේ පොරොත්තු ලයිස්තුවේ බලාන උන්නේ ඒනිසයි.
…
මගේ බියට හේතු : පෞද්ගලික රෝහල් වල රෝගීන් ගැන සලකන්නේ රෝගීන්ට ගෙවීම්ට ඇති හැකියාව මතයි. කෙතරම් ඔබ නෑ කීවත් පෞද්ගලික රෝහල්වල අංක එකෙහිලා සලකන්නේ නිරෝගීකමට වඩා රෝගියාගේ සාක්කුවෙ ඇති මුදලයි. වෛද්‍යවරුන් සාත්තු සේවකයින් හෙදියන් ඇතුලු සියලුම දෙනා අපට සලකන්නේ අපි ගෙවන මුදලට සාපෙක්ශවයි. ඔබට මතක ඇතිනම් පහුගිය දිනක එක්තරා පෞද්ගලික රොහලක මලමිනිය බාර දීමට ප්‍රාන ඇපකරුවෙකු තබාගත් සිද්දියම සලකා බලන්න.
…
…මා අත්දුටු දේ දේ ඔබ හා බෙදා ගන්නේ ඉතාමත් සතුටින්. ඒවාගේම රොහලේ සියලු දෙනාටම ගරු කිරීමක් ලෙස. මෙය අතිශෝක්තියකින් කල ප්‍රකාශයක් නොවනබව සිහියට ගන්න. නයිටින්ගේල් ප‍්‍රතිපත්තිය අකුරටම ක්‍රියාත්මක කරවූ කරණාබර හෙද හෙදියන් ගෙන් පිරුනු රොහල මට නිවසේදී ලැබෙන සත් කාරයම නොඅඩුව ලැබුනි.
ඉස්සර අපට ඇහුන "මේ ලොකු උන්නැහේ කොහෙද යන්නේ " යන වදන් වෙනුවට "සීයේ සීයා කොහෙද යන්නේ සීයට දොස්තර මහත්තය කියලා තියෙන්නේ ඇවිදින්න යන්න එපා කියලනේද " ඒ රෝහල පුරා ඇවිදින ඉතාමත් වයසක සීයා කෙනෙකුට හෙදියකගෙන් ලැබුන ප්‍රතිචාරයයි. 

මට යාබද ඇඳක හුන් තවත් වයෝ වෘද්ධ සීයා කෙනෙකුට නිරන්තරයෙන් මුත්‍රා පිටවීම සිදුවීමන් ඔහුගෙ ඇඳ නිරන්තරයෙන් අස් කිරීමට සිදුවිය. කිසිම පැකිලීමකින් තොරව උපස්තායක මහතුන් ඒ සියල්ල කලේ සිනහ මුසු මුහුනින් ඒ සීයා සමග විහිලු තහලුද කරමිනි. කොටින්ම කියනවා නම් මා එහි හුන් දින කීපය තුල ලෙඩ සුවවී රෝහලෙන් නික්මුනු අයගේ මුහුනේ රැඳුනේ රෝහලේදී හමුවූවෝ අත්හල යාමට ඇති මැලිකමයි.
…
 මාහට මුනගැසුන වෛද්‍ය වරුන් සියලු දෙනාම පාහේ ද්‍රවිඩ ජාතිකයන් වීම තවත් එක් අත් දැකීමක්. ඔවුන් හැමවිටම රොගීන් ගැන සොයා බැලුවේ ඉතාමත් ඕනෑකමින් සමස්ත කාර්‍ය මණ්ඩලයේම තම රැකියාවට වඩා තම සේවය ගැන ප්‍රමුකතාවයෙන් කටයුතු කලබව නම් මට නිශ්චිතවම කිව හැක. මේ උන්නු දිනකීපය තුල ඔරලෝසු කටු බලමින් සේවා මුර නිමකල කිසිදු වෛද්‍යවරයෙකු හෙදියක හෝ උපස්තායකයෙකු මානුදුටිම්.
…
සමහර විට ඔබ මා හා ද්වේශයෙන් පවසන්නට පිලිවන් පහුගියදා සිදුවූ නීතිවේදී සිසුවියගේ අත ඉවත් කිරීම පිළිබද සිදුවීම.

වෛද්‍යවරුන් යනුද මනුශ්‍යයන් කොටසකි අත් වැරදීම් සිදුවීම ඔවුන් අතින්ද සිදුවිය හැක. අපිට හැමවිටම පෙනෙන්නෙ රජයේ රෝහල් වල සිදුවන වැරදි පමනය. එයට හේතුව ලෙස මම දකින දේ සුලු උදාහරනයකින් දක්වන්නම් ,…

ගමේ පාසලෙන් උසස් පෙල විභාගයට සිසුන් 20 දෙනෙකු මුහුන දී ඉන් තිදෙනෙක් විශ්ව විද්‍යාලයට තෙරීපත්වෙනවා . කොළඹ ජනප්‍රිය පාසලක හාරසීයක් විභාගයට පෙනීසිටලා 20ක් සමත්වෙනවා. ඔන්න ඔය වගේ දෙයක් නේද සිදුවන්නේ.
රජයේ රෝහලක දිනකට රෝගීන් කීදෙනෙක් නම් සේවය ලබාගන්නවාද . සැත්කම් කීයක්නම් කරනවාද ඒත් අපට ඒක් වැරදීමක් මහාමේරුවක් තරම් උසට පෙන්වා තම මාධ්‍යයට ප්‍රචාරයක් ලබාගන්නා කාලකණ්නි මාධ්‍යවේදීන්. පෞද්ගලික රෙහල් වල වැරදි වහන්නේ ඉතාමත් නින්දිත ආකාරයටය. මෙය මේ වසරතුලදීම මා අත්දුටු සත්‍යයක්ය.
…
……

පසු සටහන : හප්පේ කියන්නම ඕනෙ කෙනෙක්ව තව ඩිංගෙන් අමතකවෙනවා අර එලියෙ ඉන්න සිකියුරිටි නෝනා එයා ගැන නම් ලියන්න තව බ්ලොග් පොස්ට් එකක් ඕනවෙනවා කොටින්ම කියනවනම් ලෙඩාටවත් වාට්ටුවට යන්න බෑ එයාගෙ අවසරය නැතිව.