ගැබිණි මාතාවන්ට පමණයි .

ලියන්න ගිය කතා සෙරම පැත්තක දාලා මෙ කතාව ලියන්නෙ මෙ කතාව උනු උනු කතාවක් නිසා, උනු උනුවෙම ලියුවොතින් හොඳයි කියලා හිතුනු නිසා.


වෙනදා වගෙ වැඩ අහවර කරලා 6.53ට තියෙන කෝච්චිය අල්ලගන්න වැල්ලවත්ත දුම් රිය ස්ථානයට එන්න පුලුවන් කමක්  තිබුනෙ නෑ. වැල්ලවත්තෙන් 6.53 මග හැරුනොත් ආයෙත් පානදුරෙට එන්න තියෙන්නෙ 8.05 ට. එච්චර වෙලා දුම් රිය ස්ථානයෙ ඉන්න තරම් උවමනාවක් තිබුනෙත් නෑ. එහෙම උන්නනම් මෙ කතාව ලියන්න වෙන්නෙත් නෑ. 


…ඉතින් කෝච්චිය මාව දාලා ගිය එකෙ එතන බලා ඉඳලා වැඩක් නැති නිසා ආපහු වැල්ලවත්ත හන්දියට ආව බස් එකක වත් එනවා කියලා. බස් වල සෙනග දැක්කම රස්සාවට යන්න එපාවෙනවා. ඒ එපාවිල්ල දන්නෙත් බස් වල කෝච්චි වල  යන එන අපි වගෙ උදවිය විතරයි. ඒත් ඉතින් පොදු ප්‍රවාහන සේවය කියලා රටෙ ඉන්න අපිවගෙ  සාමාන්‍ය ජනතාවට යන්න එන්න තියන ක්‍රමය ඔච්චරනේ.
…
…සෙනග පිරුනු බස් දෙකතුනක් ගියා. යන්න අමාරුම නිසා මම නැග්ගෙ නෑ. මගෙ අතෙ සාමාන්‍ය ෆයිල් කවරයක් තරමෙ ප්ලාස්ටික්  බෑග් එකක් තිබුනා. ඒකෙ ඇතුලෙ වැඩියමක් තිබුනෙ නෑ කිලෝ දෙකහමාරක් විතර බර රක්ෂන සංස්ථාවෙන් මුද්‍රනය කල දින පොතයි මගෙ එක්ස්ටර්නල් හාර්ඩ් ඩිස්ක් එකයි තව මෙ දවස්වල කියවමින් යන පොත් දෙකතුනකුයි විතරයි තිබුනෙ. ටිකක් වෙන්න බර තිබුනනිසා බෑග් එකෙ  එක පැත්තක ප්ලාස්ටින් අඩුව ගැලවුනා.


ඔන්න එතකොටම කලුතර බස් එකක් ආවා. ආසන පිරෙන්න පමනක් වගේ  සෙනග හිටපු නිසා මාත් නැග්ගා. කොහොමටත් බස් එකට නැග්ගම ඇහට ප්‍රිය දසුනක් ළඟට ආකර්ශනය වෙන එක වැරැද්දක් නෙමෙයිනෙ. මොකද දාඩිය පෙරාගෙන, උස, මහත, කොට, කෙට්ටු, නාකි, මෙකී නොකී පිරිමි පරාණයක් ළගට වෙලා යන්න මෙ අපි වගෙ කොල්ලො කැමතියැ.  ඉතින් මාත් හිත ඇදිල යන රූ සපුවක් තියන ගෑනු ළමයෙක් වාඩි වෙලා උන්නු තැනකට ලං වුනා (ළමයෙක් කියුවට කවුද දන්නෙ හුඟක් අය යන්නෙ මුද්දත් හංගගෙනනෙ )  මෙ ළමයා වාඩි වෙලා උන්නෙ අර ගැබිනි මාතාවන්ට වෙන් කරපු ආසනයෙ ඒක තිබුනෙ ඉස්සරහ ඉඳන් දෙවන පේලියෙ. මමත් ගිහින් එතන හිට ගත්තා


ටිකක් අපහසුවෙන් වගෙ  පටිය ගැලවුන බෑග් එක මම එල්ලගෙන උන්නට මේ ගෑනු ළමයනෙමෙයි ඇහැක් ඇරලා බැලුවෙ. මටත් දෙන්න උවමනාවක් තිබුනත් මමත් දුන්නෙ නෑ. ඉල්ලයි දෝ ඉල්ලයි දෝ කියලා බෑග් එක වනවන උන්නා.  ම්හු ඉල්ලන පාටක් නෑ.     

වැල්ලවත්තෙ ඉදන් රත්මලානට යනකම් මම වන වන ආවත් මේකි නෙමෙයිනෙ මගෙ බෑග් එක දිහා බැලුවෙ.
 
කොහොම හරි රත්මලානෙදි එක පාරටම කෝ දෙන්න. කෝ දෙන්න  කියලා මගෙ බෑග් එක උදුර ගත්තා. මට හරි පුදුමයි.
…
…එතකොටම බස් එකට ගොඩ උනා අම්මා කෙනෙක් වෙන්න ඉන්න කෙනෙක්
…මම අර ලස්සන ගෑනු ළමයගෙන් මගෙ බෑග් එක ඉල්ලගෙන මෙ අම්මට ආසනෙ දෙන්න කියුවා. ඒ ලස්සන ගෑනු ළමයා ලස්සන  මූන කැතකරගෙන මටත්  ඔරවලා අර අම්මට ආසනෙ දීලා පිටිපස්සට ගියා. ගියා නෙමෙයි දිව්වා.