තාත්තා පෙම්බර තාත්තා

සාමා අමර හෝඩියෙ පොත මට පෙන්වා

දුන්නා රස කැවිලි නිතරම මම දන්නා.

ශිල්පයට වඩා මට විස්මිත දැනුමක් දුන්නා.

පියාණෙනි සමරමු ඔබ බැතිපෙම්මා..

දියණීය මමයි හැදුවේ ඔබ මලක් වැනි..

පෙන්වූ පිය සෙනෙහෙ කිසිදා ලබනු නොහී..

අද දින මා දමා සුරලොව රුසිරු පෙනී..

මදකට ඇවිත් යනු මැන මා පියාණෙනී..

මල්ලියි මමයි නංගියි අද එක තැනක නැත.

ගෙදර කුස්සියේ රස බත ඉදෙනු නැත..

සඳයි හිරුයි මට පේන්න ලොවෙත් නැත..

ඝනඳුර අඳුර ශෝකෙන් මා වෙලා ඇත..

ලෝකය සුන්දරයි ඔබ නිතරම කීවා..

මිනිසුන් සුන්දරයි ඔබ නිතරම කීවා..

වතුපිටි ඉඩකඩම් දුගියන් හට බෙදුවා.

ගුණයේ සුවඳ තුන් ලෝකෙට බෙදුවා..

වැඩිහිටි දිනේ සමරන්නට සැරසෙන්නේ..

මාහට ඔබව නිතරම සිහිපත් වන්නේ...

දෙමාපියන් මග දමා යන දරුවන්නේ..

ඔබලත් දිනක මහලුව වයසට යන්නේ..

(ප.ලි...සියළුම වැඩිහිටියන් ආදරයෙන් සිහිපත් කරමි.)