වැසිකිලි ජල කප්පාදුව නොහොත් Cost Cutting

 ඔයගොල්ලන්ට මතක ඇතිනෙ ව්‍යපාරික ප්‍රජාව ආර්ථික අවපාතයකට ලක්වෙච්ච යුගයක් තිබුනා. ඒ කියන්නෙ 2008-2009 වකවානුවේ. ඔන්න ඔයකාලෙ Cost Cutting  කියලා වියදම් අවම කරගැනීමට් හුගක් ව්‍යාපාරිකයො එක එක උප්පරවැට්ටි දැම්මා. වායු සමීකරණ නිවාදැම්මා, විදුලි පංකා නිවාදැම්මා. වාහනවල ඉන්දන දීමනා කපා හැරිය,යම් යම් දීමනා කපා දැම්මා , ප්‍රින්ට් අවුට් ගන්න එක අඩුකලා, දුරකතන බිල්පත් වලට ගෙවීම් අඩුකලා, බෝනස් නැතිකලා  හරි එව්වා කමක් නෑ කියමුකෝ ඔයගොල්ලො අහලා තියනවද "වැසිකිලි ජල කප්පාදුව" ගැන. ඔන්න එහෙනම් අහගන්න නැත්නම් කියවන්න


මේ ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක වුනේ මෙහෙමයි. එකල ගනනය කිරීම් වලට අනුකූලව ජලය ලීටරයකට ශත 32ක මුදලක් වැයවුනා. ඉතින් ඔය ටොයිලට් එකේ කොමඩ් එක උඩ තියන වතුර ටැංකියට වතුර ලීටර් 4 ක් අල්ලනවා. ඒ කියන්නෙ එකපාරක් වතුර ෆ්ලෂ් කරාම රුපියල් 1.28ක් ආයතනයට වැයවෙනවා ඉතින් මම මෙ කියන ආයතනය් සේවකයෝ 60ක් විතර ඉන්නවා මුන් සේරම දවසකට අඩුම තරමෙ තුන් සැරයක් වත් ටොයිලට් එකට යනවා ඒ කියන්නෙ ගනන් හදලා බැලුවොත් 1.28x60x3 ක් (රුපියල් 230ක් විතර ) මාසෙකට රුපියල් 6000 කට ආසන්න ගනනක් . ලොක්කට ඕන උනා මේ ගානත් ඉතුරු කරගන්න මොකද දන්නවද කලේ ....................... ............................... ............................................ ................................... ..........................
................................. ............................ ............................ ............

දවසෙ අන්තිමට ටොයිලට් යන එක්කෙනා හැර අනිත් අයට වැසිකිලිය ෆ්ලෂ් කිරීම තහනම් කලා.එතකොට දවසටම වියදම් වෙන්නෙ රුපියල් 1.28.